tarafından exbatlar için, tamamen dalmıştım. Kick-ass açılış çizgileri olan şarkılar beni hızlı bir şekilde alıyor ve basit, sürüş davul ve gitarı başımı salladı ve bacaklarımı hareket ettirdi. “Biz… biz… biz… Deeeaaaad Yeeeet miyiz?” Bu açıcı. Albümün ilk satırı zaten bitip bitmediğimizi soruyor. Sonra ikinci şarkı: “Kavgalar aldım ve savaşıyorum ve her gün savaşıyorum …”

Evet, punk.

Sonra: “TV’de sporu izliyor/Benden çok daha fazla arkadaşı var/Oh evet, herkes annemi seviyor/Benden çok daha fazla ilaç var/Oh, herkes annemi seviyor …”

Dördüncü şarkıya kadar “2027”, beynimin hayata dönmesi, bir transda kaybolması değil ve fark ediyorum: Bu Ramones. Formül: olağanüstü tek gömlekler, basit, retro müzik ve 1950’lerin garaj müziği gibi giyinmiş yabancılaşmış öfke mesajı.

Evet. Kesinlikle punk.

Bu albümde tam olarak bunu yapmayan çok az şarkı var ve ironik bir şekilde bunlardan biri ilk single olan Herkül. Exbatların mitoloji hakkında şarkı söylediğini gerçekten duymak istemiyorum. Sevgilini nasıl öldüreceklerini duymak istiyorum çünkü o aptal.

Yıllarca dinleyeceğimden şüphelendiğim birçok olağanüstü albüm.
E exbatlar tarafından 4 exbat (v i n y l c o m p)